Opis: "Mit słowiański" pisany był w latach 1939 - 1941, a więc w okresie okupacji, kiedy to powszechne były nastroje zwątpienia. Na przekór temu Stachniuk kreśli wspaniałą wizję nowej kultury, którą zapoczątkują narody słowiańskie, jako najbardziej kometentne, ze względu na swoje doświadczenia historyczne. Dziś kiedy zastanawianie się nad przyszłością kultury staje się pilne i powszechne książka ta zjawia się jako ważny głos w tym nowym obszarze zainteresowań człowieka, zmuszonego do myślenia kategoriami globalnymi. |
Cytaty: Przedmit sławski dochował się u nas w drobnych ułamkach. (...) Zestawiając to, co zachowało się jako blade, osłabione roślinki, z ułamkami historycznego przedmitu Sławów, jesteśmy zdolni zrekonstruować główny jego zrąb.
Historia pcha nas ku tej syntezie, nigdzie niepokój wewnętrzny nie jest tak przejmujący, życie bardziej pozbawione złud, niż u nas. Czujemy, iż paląca problematyka człowieczeństwa musi być u nas rozwiązana, gdyż wobec niej twarzą w twarz najbardziej bezpośrednio stajemy.
Mit heroicznej wspólnoty tworzącej Sławii jest otworzeniem drogi dla przejawiania się emocji religijnych Sławów. W koncepcji artystycznej i religijnej istota humanistyczna człowieka zostaje totalnie wessana do organizmu wyższego rzedu, jakim jest mit zadrużny. Poprzez religię zadrużną zostaje zbudzona, wydobyta na powierzchnię istota humanistyczna w Sławach, by następnie na podobieństwo elementu siły kosmicznej przerzucić się na wał stającego sie podmiotu świata. Poprzez sztukę zdrużną wola tworzycielska, rozczłonkowana na pojedyncze, przestrzennie oddzielone indywidua, zgrywa sie w celowo działającą całość organiczną. |